MULTIMEDIALE LEERMIDDELEN --- LOS TEKSTFRAGMENT

Outputtechnieken en inputtechnieken

(Presentatietechnieken, acceptatietechnieken en communicatietechnieken)

Deze losse tekst gaat over drie verschillende technieken: 'presentatietechnieken', 'acceptatietechnieken' en 'communicatietechnieken' (Min, 1987). Deze verzameling technieken worden ook wel 'output-technieken' en 'input-technieken' genoemd (Min, 1987). Deze technieken hebben zowel een hardware als een software component. Er zijn ontelbare technieken van dit soort. De technieken kunnen varieren van een joystick op de afstandsbediening van uw CD-i-player tot en met het met de robotstem in de automatische telefoonbeantwoorder van de telefooncentrale bij Wehkamp. De eerste is een 'acceptatietechniek' en de tweede is een 'presentatietechniek'. Als de robot uw telefoontje ook nog automatisch kan beantwoorden, en dus een spraakherkenningssysteem, is er daarbij ook nog sprake van een 'acceptatietechniek'. Een 'communicatietechniek' is een techniek waarbij uw software automatisch iets kan uitwisselen met een extern stukje software, meestal een multimediaal bestand.


Figuur 1: De drie verschillende technieken die hier besproken worden: 'presentatietechnieken', 'acceptatietechnieken' en 'communicatietechnieken' (Min, 1987).

De drie hoofdtechnieken bij multimedia zijn die technieken die het werken en leren met een multimediaal product mogelijk maken, letterlijk handen en voeten geven, en dat zijn:

Hieronder volgen gedetailleerd enkele voorbeelden van dit soort technieken bij educatieve software, t.w.:

Het kenmerk van al deze technieken is dat het - om educatieve en publiekssoftware te kunnen maken en realiseren - los van de applicatie gezien kan en moet worden. Het ontwerp en de realisatie van de software wordt dan helderder en inzichtelijker.

Presentatietechnieken

Er zijn een zeer groot aantal technieken die onder de presentatietechnieken vallen. Ze kunnen in een zestal subcategorien worden ingedeeld, t.w.:

Acceptatietechnieken

Naast presentatietechnieken en communicatietechnieken zijn er acceptatietechnieken. Hierbij wordt informatie van de gebruiker in het programma 'geaccepteerd'. Bijvoorbeeld: het lezen van een getal via het keyboard is zo'n acceptatie-techniek. De acceptatietechnieken komen op elke card in een educatief of communicatief multimedia programma voor; bij elke opdracht zijn dergelijke technieken mogelijk en noodzakelijk. U mag elke soort acceptatietechniek gebruiken, muisbewegingen en bijbehorende coördinaten gebruiken, muisklikken detecteren, incl. diverse 'input-animatietechnieken'. Acceptatietechnieken maken een programma interactief. Elk programma dat interactief is dient uitgerust te zijn met mogelijkheden om een 'antwoord' of een 'gedrag' van een gebruiker 'op te vangen'. Dat kan door in het programma iets te maken dat interactie met de gebruiker mogelijk maakt. De gebruiker heeft bijvoorbeeld de mogelijkheid tot:

Wij noemen de combinatie techniek van iets doen en zien in een werkomgeving 'input-animatietechnieken', bijvoorbeeld een scroll bar of een duimwiel-schakelaar veroorzaken - als het goed is - onmiddelijke aktie en geven minimaal visuele feedback. Die feedback gebruikt op zich zelf weer een bepaalde presentatietechniek.

Communicatietechnieken

Naast presentatietechnieken en acceptatietechnieken bestaan er ook communicatietechnieken. Hiermee wordt bedoelt de softwarematige communicatie tussen een applicatie en een bestand. Bijvoorbeeld het lezen van informatie of data uit bijvoorbeeld een grafisch bestand. Het betreft geen communicatie met een persoon maar we bedoelen hier nadrukkelijk communicatie in de ruimste zin:

Enschede, 7 dec. 99; updated 2005.