Hierbij:
Wat Europeanen niet konden verkroppen aan Hitler was dat wat hij witte Europeanen aandeed eerder buiten Europa werd aangedaan.
Fascisme doet zich voor onder liberaal-kapitalistische condities van parlementair gerepresenteerde economische uitbuiting. In het fascisme vindt het kapitaal een massabasis onder arbeiders en kleinburgers die het, in tegenstelling tot het socialisme en communisme, niet bedreigt. Omgekeerd vindt het fascisme in de alliantie met het kapitaal een machtsbasis, een voet binnen de deur van de macht. Een groep grootindustrielen kreeg rond 1933 van Hitler de vraag of ze hem financieel wilden helpen om het communisme te overwinnen via komende verkiezingen of anderszins. Parlementaire democratie, stelde Hitler, was sowieso incompatibel met private bedrijfsleven. Het laat zich raden wat het antwoord was van de industrielen.
Fascisme is een poging de proletarische massa te organiseren zonder de eoigendomsverhoudingen te verandren. Zo kan 'het volk' gemobiliseerd worden voor de continuering van kapitaalaccumulatie en worden de mensen apologeten van hun eigen uitbuiting - een moderne variant van de constatering van Sinoza "zodoende strijden zij voor hun slavernij als ging het om hun heil". In onze tijd is de proletarische massa al lang geen massa meer maar een gefragmenteerde, intern verdeeld geheel van in verschillende mate precaire arbeiders, waarvan de meesten zich tot 'de middenklasse' rekenen, hetgeen minder een klassepositie is, en een uiting van loyaliteit aan de bestaande orde.
Kortom fascisme mobiliseert mensen langs rascistische lijnen, en speelt mensen tegen elkaar uit om revolutionair potentieel te onderdrukken. De middenkklasse kiest niet voor solidariteit met mensen die nog sterker uitgebuit worden, maar is uit angst sociaal-economisch te vallen, solidair met het kapitaal. Het laat de eigendomsverhoudingen intact en laat zich raciaal mobiliseren als 'de echte mensen', 'het volk', ten opzichte van de raciaal ander. Niemand die het over het probleem 'imigratie' heeft, hoor je over de noodzaak het kapitalisme te beeindigen.
In ruil daarvoor krijg je de kruimels van het kapitaal. Binding aan de orde is een rem op revolutionair potentieel.